Hrišćanski rekonstrukcionizam

Hrišćanski rekonstrukcionizam je kalvinistički teonomski pokret. Razvio se prema idejama Rousas Rushdooni -a, Grega Bahnsena i Gari North –a. Hrišćanski rekonstrukcionisti zagovaraju teonomiju i obnavljanje određenih biblijskih zakona u društvu, za koju smatraju imaju stalnu primenu. Ovo uključuje kazne za ubistvo, za propagatore svih oblika idolopoklonstva, deklarisane homoseksualce, preljubnike, praktičare vračanja i bogohulnike.

Hrišćanski pokret za rekonstrukciju postao je veoma popularan izvan Sjedinjenih Država nakon 2000. godine, posebno u zemljama Podsaharske Afrike, Centralne Amerike i na Karibima. Hrišćanski rekonstrukcionisti su obično postmilenijalisti i sledbenici pretpostavljene apologetike Kornelija Van Tila.

Hrišćanska denominacija koja je zagovarala stav hrišćanskog rekonstrukcionizma bila je Reformisana prezbiterijanska crkva u Sjedinjenim Državama. Većina kalvinističkih hrišćana, međutim, odriče se hrišćanskog rekonstrukcionizma i drži se klasične teologije zaveta, tradicionalnog kalvinističkog pogleda na odnos između Starog saveza i hrišćanstva.

Teonomija

Hrišćanski rekonstrukcionisti zagovaraju teonomsku vladu i slobodarske ekonomske principe. Oni ističu razliku u sferama autoriteta između sebe, porodice, crkve i države. Na primer, sprovođenje moralnih sankcija, prema teonomiji, sprovode porodična i crkvena vlada, sankcije za moralne prestupe su van nadležnosti civilne vlade (koja je ograničena na krivična pitanja, sudove i nacionalnu odbranu). Međutim, neki veruju da se te razlike zamagljuju, jer primena teonomije podrazumeva povećanje autoriteta građanske vlade. Rekonstrukcionisti takođe kažu da teokratska vlada nije oligarhija ili monarhija čoveka koja komunicira sa Bogom, već, nacionalno priznanje postojećih univerzalnih, Božijih zakona.

Nasuprot tome, osnivač hrišćanskog rekonstrukcionizma, Rousas Rushdooni, napisao je u Institutima biblijskog prava (osnivačkom dokumentu rekonstrukcionizma) da bi starozavetni zakon trebalo primeniti na moderno društvo, i zalaže se za vraćanje kaznenih sankcija Mojsijevog zakona. Prema takvom sistemu, lista građanskih zločina koja bi donela smrtnu kaznu uključivala bi ubistvo, homoseksualnost, preljubu, incest, laganje o nevinosti, bestijalnost, veštičarenje, idolopoklonstvo ili otpadništvo, javno bogohuljenje, lažno prorokovanje, otmicu, silovanje i lažno svedočenj u teškim slučajevima.

Kaiser ističe da se Biblija zalaže za pravdu, te da su maksimalmne biblijske kazne propisane za zločine i nisu jedina dostupna mogućnost, jer su dozvoljene i manje kazne.

Pogledi na pluralizam

Rousas Rushdooni je u Institutima biblijskog prava napisao: „Jeres demokratije je napravila pustoš u crkvi i državi“ i: „Hrišćanstvo i demokratija su neizbežni neprijatelji“, i rekao je drugde da je „hrišćanstvo potpuno i radikalno antidemokratsko; posvećeno je duhovnoj aristokratiji“, i okarakterisalo je demokratiju kao „veliku ljubav prema životnim promašajima“. On je ipak više puta izražavao svoje protivljenje bilo kakvoj nasilnoj revoluciji i umesto toga se zalagao za postepenu reformaciju (često nazvanu "regeneracijom" u svojim spisima) društva odozdo prema gore, počevši od pojedinca i porodice, a zatim postepeno reformišući druge sfere vlasti, uključujući crkvu i državu.

Rushdooni je verovao da je republika bolji oblik građanske vlasti od monarhije. Rushdooni je napisao da je podela vlasti između tri grane vlasti daleko neutralniji i bolji metod građanske vlasti od direktne demokratije, navodeći „ da je Ustav osmišljen da održava hrišćanski poredak“.

Zoran Minić